Nog meer onverhard en nog meer leermomenten

Vandaag - tja welke dag is het ook al weer? - een snelle dag (tenminste dat was de bedoeling) van Sergijev Possad naar Tver (nee niet Te Ver). Wat een verschil met gisteren toen we - na de doorwaakte nacht door de late aankomst van het onfortuinlijke viertal - van Kostroma naar Sergijev Possad reden. Dat was wederom een geweldige onverharde dag. Ruud en Brigit hebben met ons meegereden en dat hebben ze geweten ook. Knap staaltje hoor van die twee, dat glibbert en zwabbert toch een stuk lastiger met z'n tweeën en twee keer bagage op de motor.

Rollator in Rusland

Lekker onverharde stukken

Na een ruller stuk, waarbij de achterband doorlopend zoekende blijft, volgt een stuk waarbij we echt niet opschieten. Eén gat, allemaal gat, maar niet niet één groot gat. Met maximaal 10 km. per uur om de boel een beetje heel te houden, zoeken we de beste route tussen de kuilen door. Zelfs een enkele auto die het er ook op waagt, heeft het moeilijk. Af en toe puffen we uit omdat we door schattige dorpjes met de karakteristieke houten huisjes komen of genieten van de uitgestrekte vergezichten in een bont palet van groene kleuren. Gelukkig volgt er nog een track door gravel met twee redelijk vlakke sporen, zodat we weer iets meer op ons gemak om ons heen kunnen kijken.

Zeven uur 's morgens, klaar voor de mis

Nog maar eens een oud Russisch voertuig

Zoals gewoonlijk gaat ons tijdschema weer helemaal de mist in en zitten we om half vier aan de lunch in Rostov, soep en blini's (pannekoekjes). Rostov ligt aan een mooi meer, maar het idee van terrassen en boulevards is in Rusland nog niet doorgedrongen. Wel is Rostov gezegend met een schitterend Kremlin.
Ook Sergijev Possad, waar we overnachten, heeft een ongelooflijk mooi Kremlin. Het verlichte Kremlin 's nachts is heel betoverend. De volgende ochtend sta ik om kwart voor zes op en ook dan is het Kremlin in het ochtendlicht adembenemend. Ik kan zelfs nog een mis meemaken en dat vind ik bij een andere kerk wel bijzonder. In ieder geval kom ik er gezegend vandaan.

Heet water voor thee uit de Samovaar

Half verlaten dorp

Vandaag lijkt alles vlotjes te lopen. Ruud en Brigit rijden met Henk op en Dafne sluit bij ons aan. Ik ga er vanuit dat iedereen ondertussen door heeft dat "ons" betekent Martijn, Jaap en ik. Qua rijden sluiten we goed bij elkaar aan en inmiddels zijn we zwaar afhankelijk van elkaar. Martijn verzorgt de route en het voorrijden, Jaap is onze technische man en degene met de meeste off-road ervaring en ik zorg voor de gezelligheid, de vertalingen en natuurlijk het weblog. Na de sleutelervaringen van vandaag (daarover zo meer) maken we gezamenlijk een checklist voor onderweg, naast zaken als bandenlichters, benzineslang, handenwasspul, hoort daar dus ook een goede back-up-crew bij!

Idyllisch plaatje onderweg

Lekke band, kapotte velg: leermoment qua reparatie en reparatieset

Na de koffie, met heet water uit een echte Samovaar, krijgt Dafne tijdens een fotostop een smsje van Willem. Doordat hij een enorm gat in de weg niet heeft kunnen vermijden, staat hij stil langs de kant met een lekke band en een kapotte velg. Wat een vette pech. We proberen op te maken waar ze staan en besluiten dat Dafne en Jaap ze te hulp komen en Martijn en ik de route vervolgen. Dan zijn we lekker vroeg in de stad en kan ik de banja (badhuis) regelen die Dafne en ik eindelijk willen bezoeken. Maar de voorzienigheid heeft anders bepaald. Na enkele kilometers en een paar inderdaad vreselijke gaten verder, komen we Willem, Marijke, Han en Tine met hun motoren langs de kant van de weg tegen. Ze zitten er wat hulpeloos bij en zijn blij dat er steun op komt dagen. Martijn begint eerst de motoren naar een veilige plek te dirigeren een gaat dan samen met Willem aan de gang om het achterwiel eruit te halen.

We proberen Dafne en Jaap duidelijk te maken dat ze om moeten keren. Dat is natuurlijk niet zomaar gebeurd en het duurt dan ook nog een uur voordat ze weer bij ons zijn. Met de GS van Martijn als hefboom wordt de band van het wiel gehaald en terwijl we voor zover mogelijk allemaal ons steentje bij dragen zorgen Dafne en Jaap er voor dat er een gevulde binnenband om de velg komt te liggen. Een paar uurtjes verder is de motor weer rijklaar. Ondertussen heeft Dafne haar tank leeggereden en wordt er een paar liter uit de motor van Han overgeheveld. Ook met die van mij wordt het krap, allebei weten we het tankstation in Tver te bereiken. We kunnen allemaal aan niet veel alles meer denken dan aan een frisse douche en een koel glas Baltica pjat (5), oftewel bier.