Litouwen en Polen

We kunnen heel wat landen bijschrijven op ons staatje. In Litouwen slapen we zelfs niet, maar daar raggen we in één dag doorheen en zetten koers naar Elk in Polen. Meer dan 500 kilometers worden weggetikt. Hele stukken zijn wat eentonig, wel mooi en fris groen en ook de gele koolvelden zijn er weer. Richting Poolse grens wordt het landschap glooiender en rijden we ook prachtige tracks langs rivieren.

Trammetjes in Riga

Met vijf motoren rijden we richting Kaunas. Halverwege zwaaien we vrolijk naar een aandere BMW die ons tegemoet komt, uiteraard wordt er driftig teruggezwaaid. De oranje hesjes wapperen in de wind. Iets verder valt ons kwartje, een tweede BMW, deze keer met gele hesjes rijdt ons tegemoet. Dat is onze eigen ME. We gaan in de ankers en na enige verbazing en weerstand, krijgen ze door dat ze de verkeerde kant op rijden en stuiven ze vervolgens achter ons aan.

Impressies van het Litouwse landschap

Weer een stuk verder halen we zelf ook komische taferelen uit. Lang leve de navigatiesystemen! Bij een rotonde gaat nummer 1 rechtdoor, nummer 2 linksaf, nummer 3 rechtdoor, nummer 4 rechtsaf en Martijn volgt de rechtdoorgangers. Beide groepjes vervolgen hun weg en een hele tijd later komen we elkaar weer tegen en beweren gelukkig allemaal dat we een prachtige route met veel bochtjes en bultjes gereden te hebben.

Deze houten huisjes bepalende sfeer in het Litouwse landschap

Ooievaars

Aangezien het allemaal erg vlotjes verloopt, het weer is geweldig en dat rijdt lekker, besluiten we toch naar het 'beeldenpark' Grütas Parkas te gaan. Het is een eindje om, maar wel de moeite waard. Het is een hele verzameling van Sovjetbeelden die overal neergehaald zijn. Sommige zelfs beschadigd en voor ons ook een heleboel onbekende personen. Vanaf de lunch wijzigen we de route en terwijl ik er prat op ga da ik binnen de enige ben die op de Zumo de route aan kan passen, rijd ik vervolgens bij de eerste de beste snelwegopgang (die we voor een paar km moeten volgen) de verkeerde kant op. Gelukkig krijg je onder je helm niet al te veel van de hilariteit mee, maar ik voel hem wel aan.

Het sovjetbeeldenpark in Grünas

 

Het hotel in Elk licht prachtig aan een meer. Met een romantisch zonnetje blijven we nog een uurtje langs het water hangen met een biertje (we lijken wel een paar zwervers) alvorens aan tafel te gaan.

Het meer voor het hotel in Elk

 

ps de foto's volgens nog, de heren staan te trappelen om te vertrekken, dus ik moet afsluiten. Dat trappelen zal wel stampvoeten worden, want ze krijgen nu te horen dat ze vanavond misschien met z'n drieën op een kamer moeten omdat het niet goed loopt met de boeking. Oh, oh.